فقیه بزرگ شیخ اعظم، مرحوم شیخ مرتضی انصاری که از مجتهدان و مراجع به نام زمان
خودش بود و کتابهای او اکنون از دقیق ترین کتابهای حوزه های علمیه است، مادرش را تا
نزدیک حمام به دوش می گرفت و او را به زن حمامی سپرده می ایستاد تا بعد از پایان
کار، او را به خانه برگرداند. هر شب به دست بوسی مادر می آمد و صبح با اجازة او از
خانه بیرون می رفت. پس از مرگ مادر به شدت می‌گریست، فرمود: گریه ام برای این است
که از نعمت بسیار مهمی چون خدمت به مادر محروم شدم. شیخ پس از مرگ مادر با کثرت کار
و تدریس و مراجعات مردمی، تمام نمازهای عمر مادرش را اعاده کرد، با آنکه مادر او
فردی دیندار و با خدا بود.
*انصاریان، حسین، نظام خانواده در اسلام، قم،
انتشارات ام‌ابیها، 1375، ج1، ص470 به بعد.
درباره این سایت